Adam Rostek i Józef Wyrobek patronami nowych ulic w Żorach

Imię Adama Józefa Rostka będzie nosić odcinek ulicy Bocznej od ulicy Gajowej, a Józefa Wyrobka - odcinek ulicy bocznej od ul. Szczejkowickiej. To propozycje Towarzystwa Miłośników Żor, które spotkały się z aprobatą radnych.

Kim byli zasłużeni mieszkańcy Żor? Jak podaje Leksykon Żorski:

Adam Józef Rostek, ur. 3 VII 1890, Wojnowice k. Raciborza, zm. 13 V 1937; burmistrz Żor. Syn rolnika Stefana Rostka i Weroniki z d. Kotula. Mając 4 lata, wraz z bratem Antonim zamieszkał w Raciborzu u stryja, doktora Józefa Rostka, który zajął się ich wychowaniem. Tu ukończył gimnazjum i po maturze wyjechał do Poznania, podejmując pracę w banku. Następnie przeniósł się do Gniezna na stanowisko dyrektora banku. W 1919 ożenił się z Marią Gałecką, a rok później przeprowadził się do Gdańska, gdzie również objął stanowisko dyrektora banku. W tym mieście urodziła się córka Franciszka, a w 1925 syn Jerzy. W 1925 Adam Rostek za namową stryjów – doktora Józefa Rostka oraz notariusza w Katowicach Antoniego Rostka, wielkich patriotów polskich – powrócił z Gdańska wraz z całą rodziną na polski Śląsk i objął w Żorach stanowisko burmistrza. W 1930 w Żorach urodził się jego ostatni syn – Marian. Rostkowie mieszkali w Żorach początkowo w domu urzędniczym przy ul. Pszczyńskiej, a później przeprowadzili się do mieszkania w magistracie. W czasie jego urzędowania w Żorach powstało wiele instytucji, które przyczyniły się do rozwoju miasta, wybudowano m.in. gmach gimnazjum. Zmarł po długiej chorobie.

Józef Wyrobek, ur. 20 I 1892, Rydułtowice, pow. pszczyński, zm. 17 X 1975; mieszkaniec Żor od 1904; inicjator powstania Towarzystwa Śpiewaczego „Feniks”; założyciel Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W 1906 ukończył szkołę podstawową i od tego roku rozpoczął naukę zawodu formierza w „Hucie Pawła”. W latach pracy w hucie prowadził agenturę wydawnictwa „Katolik” z Bytomia. Rozprowadzał nie tylko prasę, ale i polskie kalendarze oraz zeszytowe powieści. W latach 1909-11 pracował w hucie „Silesia” w Rybniku-Paruszowcu. W 1911 rozpoczął pracę w kopalni „Chwałowice”. Za udział w strajku został zwolniony z pracy i po wielu staraniach znalazł pracę w kopalni „Dębieńsko”. Tu pracował do 1 VIII 1914. W IV 1912 założył w Żorach Towarzystwo Górnośląskiej Młodzieży Ludowej, a 24 VI tego roku powstało z jego inicjatywy Towarzystwo Śpiewacze „Feniks”, które wybrało go pierwszym prezesem. W 1913 z inicjatywy Towarzystwa Czytelni Ludowych utworzył w domu rodziców polską bibliotekę, która przetrwała do 1922. W okresie I wojny światowej został powołany do armii niemieckiej. Walczył na frontach we Francji, Serbii i Macedonii. W VI 1917 został zwolniony z wojska niemieckiego i do końca wojny pracował w kopalni „Dębieńsko”. 28 VI 1918 reaktywował działalność Towarzystwa Śpiewaczego „Feniks”. W tym samym roku zawarł związek małżeński z Akwiliną, aktywną członkinią tego Towarzystwa. W XII 1918 wszedł w skład Polskiej Rady Ludowej jako sekretarz. W tym samym okresie brał udział w obradach Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu jako poseł z Żor. Pod koniec 1918 otworzył pierwszą w Żorach polską księgarnię, która mieściła się w rynku. 23 II 1919 Józef Wyrobek został zaprzysiężony w POW. Powierzono mu funkcję komendanta Żor i okolicy. 20 VIII 1919 za swoją działalność został aresztowany przez Grentzschutz i osadzony w więzieniu w Żorach, a potem w Raciborzu. Na procesie 30 IX 1919 otrzymał wyrok 6 miesięcy więzienia. 1 XI, po odbyciu 73 dni kary, na mocy amnestii został zwolniony i powrócił do Żor. 28 III 1920 założył w Żorach gniazdo Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Został wybrany pierwszym prezesem towarzystwa. Od pierwszych dni trwania III powstania śląskiego pełnił funkcję komendanta placu na miasto Żory. 4 VII 1922 w imieniu społeczeństwa żorskiego witał na rynku gen. St. Szeptyckiego, Wojciecha Korfantego i Józefa Rymera, którzy w imieniu władz polskich symbolicznie połączyli Żory z Macierzą. W latach międzywojennych nie zaprzestał społecznej działalności. Gdy w 1927 utworzono pierwszą Spółdzielnię Oszczędnościowo-Pożyczkową, został mianowany dyrektorem Zarządu Spółdzielni, która przyjęła nazwę Bank Ludowy w Żorach. Po wybuchu II wojny światowej, w obawie przed spodziewanymi represjami ze strony hitlerowców, uszedł z Żor i całą okupację przeżył na tułaczce. Po wojnie wrócił do Żor i 5 VIII 1945 reaktywował działalność Banku Spółdzielczego, w którym ponownie został wybrany prezesem. Pełnił tę funkcję do czasu przejścia na emeryturę w 1962.

Ponadto odcinkowi ulicy bocznej od ulicy Ustronnej nadana została nazwa Ametystowa.

Co myślicie o takim wyborze nazw ulic w Żorach?