Żorska Drużyna Harcerska „Wataha” z imieniem Żołnierzy Wyklętych

Szanowni Czytelnicy.
Widzę, ze z dużą łatwością przychodzi Wam wrzucanie łapek w dół... Może tak wydaje Wam się prościej, myślicie kolejni młodzi poszli za modą. Do artykułu chciałbym tylko dodać, że nasze działania zaczęły się w 2014 roku, więc na długo przed tym kiedy Żołnierze Wyklęci stali się modnym nośnikiem. Jeżeli chcecie wyrobić sobie obiektywne zdanie na temat tego co robimy, zapraszam w dniu 26 II na żorską Strzelnicę "Dębina", na bieg Tropem Wilczym. Bieg Pamięci Żołnierzy Wyklętych. W tym roku po raz trzeci w Żorach, startowało w nim 2015 - 300 osób, 2016 - 400 osób, teraz wystartuje 500. Co ich skłania do tego by w lutym ruszyć do lasu? Na czym polega nasze działanie? Przyjdźcie, zobaczcie i wtedy oceniajcie...

"Wszedł do domu, w którym byli zgromadzeni mieszkańcy wsi. Oznajmił im, że przestaną istnieć, a wieś zostanie spalona. Po tym, jak opuścił dom, zamknięto drzwi, a budynek podpalono. Dowódcą, o którym mowa był Romuald Rajs, ps. „Bury”. To m.in. ku jego czci ulicami Hajnówki przejdzie II Marsz Żołnierzy Wyklętych."...czy takich chcecie "czcić"???

"Patriotyzm – postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar; pełna gotowość do jej obrony, w każdej chwili. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a także gotowością do pracy dla jej dobra i w razie potrzeby poświęcenia dla niej własnego zdrowia lub życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka. Patriotyzm oparty jest na poczuciu więzi społecznej, wspólnoty kulturowej oraz solidarności z własnym narodem i społecznością."....a czy zabijanie różnymi metodami niewinnych ludzi tylko dlatego, że często będąc we własnym domu- znaleźli się na drodze morderców-patriotów zwanych "żołnierzami wyklętym"( dla wielu Polaków raczej są przeklętymi!!!)i wg mnie patriotyzmem nie było i wpajanie dzieciom niestety w mundurach takich idei jest niezbyt wychowawcze, a przynajmniej nie na miejscu???

Szanowny Panie Robercie. Z wieloma tezami zamieszonymi w Pana II komentarzu zgadzam się i myślę tak samo lub podobnie. Niestety, żołnierze wyklęci nie są z mojej bajki. Myślę że mój pierwszy komentarz wyjaśnił to dokładnie.

W komentowanym artykule pisze że opiekujecie się pomnikiem Żołnierzy Wyklętych. Byłem i jestem przeciwnikiem stawiania pomników uczestnikom walk bratobójczych. Przez pewien czas interesowałem się historią żorskiego wyklętego Wiktora Kani. Powiem tak, mam wielki szacunek do tego człowieka za to że po wojnie aktywnie włączył się w odbudowę Żor i żorskiej administracji. Ale potem coś się odmieniło, przystał do wyklętych, i tu już kończy się mój szacunek.

Jeżeli chodzi o wywózki, to takie jest zbójeckie prawo zwycięzcy. To Rosjanie zwyciężyli na tym terenie, zaraz po wojnie robili to samo co Niemcy w czasie wojny. Nie pochwalam, ale rozumiem. Tragedia Ślązaków tamtych czasów jest taka sama jak tragedie Polaków, Żydów i wszystkich nacji które miały nieszczęście być w zasięgu II wś. Nie jestem sędzią ani historykiem i nie próbuję oceniać czy wojsko amerykańskie było bardziej humanitarne niż radzieckie.

Pisze Pan że stara się być osobą apolityczną, a swoim działaniem dokładnie wpisuję się w PO-PiS’owską politykę historyczną. Ta ideologia ledwo toleruje partyzantów AK, a partyzantów AL., BCH uważa za gorszych niż ukraińskie UPA. Na to nie ma mojej zgody. Traktuję wszystkich walczących z niemieckim okupantem jednakowo. Armia Krajowa została rozwiązana 19 stycznia 1945 roku przez dowódcę podlegającego rządowi londyńskiemu. Czy wyklęci to żołnierze, czy nielegalna banda? Ja tego nie rozstrzygnę.

Historię należy szanować, historycy powinni ją opisywać i interpretować, ale w żadnym wypadku historycy nie powinni historii zmieniać. A tak się dzieje w tej obecnej polityce historycznej.

Pozdrawiam Pana, emerytowany górnik, Józef Brzozowski

Panie Robercie, żołnierz powinien wykonywać rozkazy (ja byłem w wojsku co prawda czterdzieści trzy lata temu, ale coś jeszcze pamiętam). Pisałem w powyższym komentarzu o rozkazie rozwiązującym Armię Krajową. Jest pytanie, czy żołnierz odmawiający rozkazu jest jeszcze żołnierzem? Czy ci, co po rozkazie zakończenia walk i złożenia broni – od swoich przełożonych, nie od peerelowskiego aparatu bezpieczeństwa – to byli jeszcze żołnierze, czy członkowie luźnych band?

Z wielu życiorysów akowców wynika że byli nękani, czasem nawet torturowani przez bezpiekę. Ale też jest wiele życiorysów akowców którzy gładko przeszli terror bezpieki stalinowskiej, włączyli się w odbudowę kraju, pokończyli szkoły, uniwersytety, zostali naukowcami, profesorami.

Tu nasuwa się pytanie do uczciwych historyków w związku z powojenną wojną domową: ile jest w tym winy stalinowskich ideologów i peerelowskiego aparatu bezpieczeństwa, a ile jest winy „londyńskich” ideologów, którzy znali dokładnie porozumienia jałtańskie i późniejsze, oraz sytuację geopolityczną, a po mimo tego mamili III wojną światową i odzyskaniem przez Polskę terenów za Bugiem (prawdopodobnie jednocześnie tracąc Ziemie Zachodnie i Północne).

Panie jasnypieron, diabeł tkwi w szczegółach, dziadostwo można zapakować w ładny papierek i też dobrze będzie wyglądać.

Zaczynając od początku, jestem harcerzem i wychowuję harcerzy. Moim zamiarem nie jest tworzyć bojówek, od wychowywania żołnierzy jest wojsko. Prowadzę drożynę leśną, która realizuje zadania z harcerskiej służby pamięci. Gdy powstawał moja drużyna (2013 rok) równocześnie odsłaniany był pomnik Żołnierzy Wyklętych. Stara żorska tradycja harcerska była, że każda drużyna opiekowała się jednym pomnikiem. Byliśmy nową drużyna, więc wziąłem pod opiekę pomnik, który było nowy. Opieka ta, wiąże się to z tradycją pełnienia wart honorowych, w naszym przypadku 1 III i 11 XI.

Tak jak Pan Józef, nie jestem zwolennikiem stawiania pomników. Pomniki to możemy stawiać w głowie, a pomnik który jest, ale nikt nie wie dlaczego staje się tylko skupiskiem kamieni... To samo zdanie miał wnuk pana por. Wiktora Kani. Gdy przekazywał mi ok. 15 lat temu dokumenty dotyczące por. "Felka" mówił, że im jako rodzinie nie chodzi o to by stawiać pomniki, lecz by do świadomości mieszkańców Żor dotarło kim był ich ojciec, dziadek. Od 2014 roku pełnimy tam służbę wartowniczą w dniu 1 III czyli podczas Narodowego Święta , jednak gdy pełniliśmy te warty po raz pierwszy w 2014 roku okazało się, że praktycznie nikt tam poza kilkoma osobami nie zajrzał. Oznaczało to, że zdanie rodziny stało się faktem, pomnik ktoś postawił, lecz miejsce to było martwe dla świadomości Żorzan. Dla mnie najbardziej liczy się edukacja i namawianie ludzi do powiększania swej wiedzy, do czytania, zgłębiania, poszukiwania. Ja wychowywałem się za czasów komuny, wiem czego uczono mnie w szkole i takiej możliwości nie miałem. Dlatego włączyliśmy się w ogólnopolski projekt Tropem Wilczym i organizujemy od trzech lat bieg, który ma charakter przede wszystkim historyczno-edukacyjny. Robiłem to zanim jeszcze obecna partia doszła do władzy i zaczęła robić wszystko po swojemu uzurpując sobie prawo do nieomylności i jedynej i słusznej drogi.
Jak pisałem wcześniej nie jestem politykiem, jestem historykiem, wychowawcą i od polityki staram się trzymać jak najdalej. Na naszym biegu nie ma polityków, jeżeli się pojawiają to w dresach i strojach biegowych, bądź z dziećmi na grze rodzinnej. Nikomu nie odmawiam udziału, zapraszam, by własnie wyrobić sobie swoje zdanie. Ale nie na podstawie krótkich informacji prasowych, czy materiałów które są skrajnie za z jednej strony, lub skrajnie przeciw z drugiej strony. Historia nigdy nie była i nie będzie czarno-biała, zawsze jest szara.

Wracając do Żołnierzy Wyklętych, to byli ludzie z krwi i kości ze wszystkimi ułomnościami. Jako ludzie działali i jako ludzie podejmowali decyzje, nie zawsze słuszne, nie zawsze dobre. Ale nie myli się ten co nic nie robi. Nie żyłem w tamtym czasie i całe szczęście, nie musiałem stać przed tymi wyborami co oni. Nie wiem jakbym się zachował, całe szczęście nie muszę tego wiedzieć i nie mam zamiaru ich oceniać, bo tak naprawdę nie mam do tego moralnego prawa.