Uroczystości na cmentarzu. Oznaczono grób powstańca śląskiego

Organizatorem uroczystości było Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczyństwa IPN w Katowicach oraz miasto Żory. Wzięli w niej udział przedstawiciele Urzędu: Piotr Kosztyła – Przewodniczący Rady Miasta Żory, Daniel Wawrzyczek – Zastępcą Prezydenta Miasta Żory oraz Radni Rady Miasta Żory, liczna rodzina powstańca śląskiego, Jan Kwaśniewicz - naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Katowicach, ks. Tomasz Nowak – proboszcz parafii Filipa i Jakuba w Żorach, przedstawiciele Komendy Miejskiej Policji w Żorach oraz uczniowie klas mundurowych z żorskich szkół średnich.

Uroczystości prowadził Jan Kwaśniewicz. W ich trakcie przybliżono ideę akcji „Powstańcy to wiara, nadzieja i cud! Ocalmy groby powstańców śląskich od zapomnienia” oraz symbolikę znaku pamięci "Tobie Polsko". 

Znak pamięci „Tobie Polsko” ma formę proporczyka o rozmiarach ok. 20 x 8 cm wykonanego z porcelany nagrobnej. Umieszczono na nim inwokację „Tobie Polsko”, pod którą znajduje się wizerunek orła otoczonego datami powstań, a poniżej napisy „Grób Powstańca Śląskiego” i „Instytut Pamięci Narodowej”. Proporzec jest wzorowany na sztandarze powstańczym „Tobie Polsko”, który wykonano na początku 1920 r - czytamy na stronie Urzędu Miasta Żory.

Po tym wspomniano postać sierż. Bolesława Wieczorka. W imieniu rodziny głos zabrał Leszek Brodala.

Chciałbym podziękować Instytutowi Pamięci Narodowej za wspaniałą inicjatywę, która spowodowała, że otwarliśmy nasze archiwa i wydobyliśmy wspomnienia o naszych dziadkach, ojcach, pradziadkach. Dzięki temu możemy pokazać młodemu pokoleniu, że tacy ludzie byli i walczyli za Polskę – powiedział Leszek Brodala.

Powstaniec Śląski pochowany jest na cmentarzu w Żorach od 1987 roku. Poniżej możemy przeczytać historię życia Bolesława Wieczorka:

Bolesław Wieczorek urodził się 25 kwietnia 1903 roku w Gliwicach Wójtowej Wsi jako syn robotnika kolejowego Franciszka Wieczorka i Marii Wieczorek z domu Achtelik. Już od wczesnej młodości należał do organizacji polskich w Gliwicach takich jak Towarzystwo Śpiewacze "Jutrzenka" i Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół". W 16 roku życia został zaprzysiężony w zakonspirowanej Polskiej Organizacji Wojskowej. W pierwszym Powstaniu Śląskim działał początkowo jako kurier a następnie brał udział czynny w zdobywaniu broni, którą to następnie przechowywano w gospodarstwie Franciszka i Marii Wieczorków w Wójtowej Wsi. W drugim powstaniu Śląskim brał czynny udział z bronią w ręku w zajęciu terenów Wójtowej Wsi, Żernicy, Smolnicy i Ostropy przez wojska powstańcze. W trzecim powstaniu Śląskim w stopniu kaprala w 4 Kompanii 4 Pułku Piechoty wojsk powstańczych brał udział od 3 do 7 maja 1921 przy cernowaniu Miasta Gliwice, a od 8 maja do 26 czerwca 1921 uczestniczył w walkach pod Małym i Wielkim Kamieniem, Szymiszowem, Raszową, Dziewkowicami, Suchodańcem, Błotnicą i Izbiczką pod dowództwem porucznika Mikołaja Niewiedzioła. Po zakończeniu powstania, wraz z 4 pułkiem przeszedł na teren Polski i skoszarowany został w Zamościu. W połowie sierpnia 1921 wraz z ojcem został zwolniony z formacji i udał się do domu w Gliwicach. Na skutek jednak prześladowań przez Niemców i dwukrotnego napadu bojówkarzy niemieckich na dom rodziców oraz gróźb wymordowania całej rodziny, wraz z rodzicami i rodzeństwem uchodzi z niemieckiej części Górnego Śląska i osiedla się w Żorach. Po przejęciu Górnego Śląska przez władze polskie zostaje powołany do służby państwowej przy Sądzie Grodzkim w Katowicach jako rejestrator, a następnie od listopada 1923 podejmuje pracę przy Zarządzie Miejskim w Żorach, gdzie pracuje na stanowisku sekretarza miejskiego do czasu wybuchu wojny. Od chwili zamieszkania w Żorach nie ustaje w pracy społecznej pełni funkcję członka zarządu różnych organizacji między innymi związku Powstańców Śląskich grupy uchodźczej w Żorach, Polskiego Związku Zachodniego, chóru męskiego, Ochotniczej Straży Pożarnej.

Służbę wojskową odbywa w 50 Pułku Piechoty w latach od 1925 do 1926, a następnie zaciągnięty zostaje do czynnej służby wojskowej dnia 24 sierpnia 1939 roku do 5 Dywizji Piechoty. Uczestniczy w Kampanii Wrześniowej, a następnie 19 września 1939 roku z oddziałem wojskowym przekracza granicę rumuńską będąc najpierw w obozie internowanych w mieście Targu Jiu, Po wydostaniu się z obozu pracuje w ognisku polskim jako kierownik stołówki w czasie od grudnia 1939 do sierpnia 1940.

8 września 1940 roku wyjeżdża z Rumunii na Środkowy Wschód i od 12 września 1940 służy w Wojsku Polskim na Środkowym Wschodzie pod dowództwem brytyjskim. Bierze czynny udział w kampanii libijskiej -w bitwie pod Tobrukiem, oraz w kampanii włoskiej w bitwie o Monte Cassino, Bolonię i Ankonę. Po zakończeniu wojny powraca do Żor w 1947 roku, gdzie obejmuje stanowisko sekretarza miejskiego w Zarządzie Miejskim w Żorach.

Od 1 lipca 1950 roku przeniesiony zostaje na stanowisko kierownika administracyjno-gospodarczego w Szpitalu Miejskim w Żorach, gdzie pracuje do uzyskania emerytury.

Zmarł 22 października 1987 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym z Żorach - czytamy na stronie Urzędu Miasta w Żorach.